صفحه‌نو: کلاس درس کارگردانی تئاتر

کارگردانان: مجتبا میرتهماسب، مهدی گنجی/ سرمایه‌گذار و مشاور پروژه: پژمان دانایی/ پژوهشگران: حدیث رحمانی، مهدی گنجی/ مشاور پژوهش: حمید پورآذری/ مدیر هنری: امیر اثباتی/ تدوینگر: همیلا مؤید/ مدیر فیلمبرداری: شهرام نجاریان/ صدابردار: فرید پیرایش/ موسیقی: رضا مرتضوی/ طراحی و ترکیب صدا: امیرحسین قاسمی/ طرح و اجرای گرافیک: مهدی گنجی/ رنگ‌آمیزی تصاویر: حمیدرضا فطوره‌چیان، برنا جمشیدی (استودیو ضدنور)/ تریلر: همیلا مؤید/ عکس: مصطفی قاهری/ مدیر برنامه‌ریزی: صدف صادقیان‌پور/ دستیاران کارگردان: صدف صادقیان‌پور، حدیث رحمانی/ گروه فیلمبرداری: سجاد کریمی، علیرضا یزدانی/ دستیار صحنه: هدیه ایدلو/ دستیار تدوین: مهرنوش وصالی/ دستیار صداگذار: ماهور میرشکاک/ گروه تولید و تدارکات: علی کریمی، شعبان مرادزاده/ تهیه‌کننده: مجتبا میرتهماسب/ تهیه شده در: «کارگاه فیلم کارآ»

معرفی استاد دوره‌ی آموزشی

علی رفیعی متولد ۲۲ دی ۱۳۱۷ در اصفهان، کارگردان، طراح صحنه و لباس، نویسنده و بازیگر تئاتر و سینما است. او تحصیلات خود را تا مقطع دیپلم در اصفهان ادامه داد و در سال ۱۳۳۶ موفق به اخذ بورسیه ورزش و عزیمت به فرانسه شد، اما آسیب‌دیدگی و شکستگی پا در کوه‌های آلپ در حین اسکی در سال ۱۳۳۸ موجب تغییر مسیر زندگی او شد.

او مدرک لیسانس و فوق‌لیسانس جامعه‌شناسی را از دانشگاه سوربن کسب کرد و پس از آشنایی تصادفی با یک کمپانی فیلم‌سازی وارد عرصه‌ی بازیگری شد. رفیعی دوره‌های بازیگری را در مدرسه بازیگری شارل دولن پاریس سپری کرد، تجربیاتی را در زمینه‌ی بازیگری در تئاتر، تلویزیون و سینما به دست آورد و سپس به‌عنوان دستیار کارگردان در تئاتر ملی فرانسه مشغول به کار شد. او تحصیلات خود را در مقطع لیسانس، فوق لیسانس و دکترای تئاتر در دانشگاه سوربن پاریس ادامه داد و موفق به اخذ دکترای مطالعات تئاتر شد.

رفیعی در سال ۱۳۵۳ به ایران بازگشت و تدریس در دانشکده هنرهای زیبای تهران را آغاز کرد، سپس در سال ۱۳۵۵ به‌عنوان رئیس تئاترشهر تهران منصوب شد. تئاترهای «آنتیگونه»، «خاطرات و کابوس‌های یک جامه‌دار از زندگی و قتل میرزاتقی‌خان فراهانی»، «شیون و استغاثه پای دیوار بزرگ شهر» و «جنایت و مکافات» از تجربیات او در آن دوره است. او در سال ۱۳۵۶ با استعفا از ریاست تئاترشهر تهران به عنوان رئیس دانشکده هنرهای دراماتیک دانشگاه تهران مشغول به کار شد. رفیعی پس از انقلاب به فرانسه عزیمت کرد و سال ۱۳۶۹ به ایران بازگشت و فعالیت‌های هنری خود را در ایران از سر گرفت.

تئاترهای «یادگار سال‌های شن»، «یک روز خاطره‌انگیز با دانشمند وو»، «عروسی خون»، «رومئو و ژولیت»، «شازده احتجاب»، «کلفت‌ها»، «در مصر برف نمی‌بارد»، «شکار روباه»، «یرما»، «خاطرات و کابوس‌های یک جامه‌دار از زندگی و قتل میرزاتقی‌خان فراهانی» و «خانه برناردآ آلبا» و همچنین دو فیلم سینمایی «ماهی‌ها عاشق می‌شوند» و «آقایوسف»، آثار او پس از بازگشت دوباره به ایران است.

جایزه یک عمر فعالیت هنری از هجدهمین جشن حافظ (1397) و جایزه بهترین نمایش سال از هجدهمین جشن سالیانه انجمن منتقدان، نویسندگان و پژوهشگرانِ خانه تئاتر برای تئاتر «خانه برناردا آلبا» (1398) از جمله دستاوردهای هنری دکتر رفیعی است.