خلاصه کوتاه
سال‌ها پیش در اوج بحران‌های پس از انقلاب و جنگ و در دورانی که بسیاری از واحدهای صنعتی تعطیل می‌شدند، چند مهندس جوان تصمیم گرفتند یک کارخانه فولاد ریزی تأسیس کنند. آن‌ها همچنان دوست و شریک یکدیگرند.
خلاصه فیلم
چند مهندس جوان که باهم دوست بودند، در سال 1362 در بحبوحه جنگ و مشکلات پس‌از انقلاب، یک کارخانه ریخته‌گری فولاد در نزدیکی ساری احداث می‌کنند. هدف آن‌ها کسب درآمد برای خود و دیگران از طریق تولید بود. آن‌ها نام خود را طبرستانی‌ها گذاشتند.
طبرستانی‌ها در طول سالیان گذشته توانسته‌اند با کمک یکدیگر بر مشکلات خود که ناشی از بحران‌های اقتصادی کشور بود، غلبه کنند. آن‌ها کارخانه فولاد طبرستان را توسعه دادند و در چند منطقه دیگر کشور نیز کارخانه‌های مختلف تأسیس کردند. طبرستانی‌ها سال‌هاست که جمع دوستانه و خانوادگی خود را حفظ کرده‌اند. آن‌ها اکنون به سن بازنشستگی رسیده‌اند و به فکر آینده مجموعه خود هستند.
فیلم با سفر غلامرضا رسولیان _مدیرعامل فولاد طبرستان برای بازدید از کارخانه آغاز می‌شود. در طول فیلم با تک‌تک طبرستانی‌ها آشنا می‌شویم و نقش آن‌ها را در رشد و توسعه فعالیت‌هایشان درمی‌یابیم. فیلم همچنین می‌کوشد تا روابط دوستانه طبرستانی‌ها را به تصویر بکشد.
نمایش تیزر
گالری
عوامل تولید
نویسنده و کارگردان: محسن عبدالوهاب / تدوینگر: احمد وفایی / فیلم‌برداران: محمدرضا جهان‌پناه، محمدرضا تیموری، محمد حدادی، رضا عبیات، محسن عبدالوهاب / آهنگساز: رضا مرتضوی / طراحی و ترکیب صدا: امیرحسین قاسمی / صدابرداران: یدالله نجفی، نظام‌الدین کیایی، وحید رضویان، اشکان طلوعیان / مدیر برنامه‌ریزی و تولید: عبدالرضا نیک‌پو / رنگ‌آمیزی تصاویر: حمیدرضا فطوره‌چیان، سیندخت رحیمیان / عکاس: عباس کوثری / طراح گرافیک: حامد جابرها / روابط‌عمومی و رسانه: امیرحسین ثنایی / مشاوران پروژه کارستان: محمود نظاری، حسین اکبری / مدیریت پژوهش و کارشناسی فیلم‌های مستند کارستان: فیروزه صابر، زهرا عمرانی / پژوهشگران: محمدرضا مقدسیان، محسن عبدالوهاب، علیرضا خوشبخت
با حضور: غلامرضا رسولیان، عبدالحسین شاکری، محمد مظاهری، محمدحسین ابتهاج، احمد حسین‌زاده، علیرضا مبرز، اسدالله اسلامی، حسن نیرومند، فریدون زمانی‌نور، نوید رسولیان و احمدرضا روحانی
حامیان تولید کارستان: محمد امین، علی‌اصغر حاجی‌بابا، شرکت فولاد طبرستان، محمود نظاری، معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری، شرکت دُژپاد، رستوران‌های زنجیره‌ای شیلا
حامی پخش کارستان: بانک سامان
مشاور پروژه: رخشان بنی‌اعتماد
تهیه‌کننده: مجتبا میرتهماسب
تهیه‌شده در "کارگاه فیلم کارآ" با همکاری "بنیاد توسعه کارآفرینی زنان و جوانان"
اطلاعات فنی
- Friends at Work
- 49 دقیقه / سال تولید 1395 / زیرنویس انگلیسی
- فارسی
- HD / 25p / Color / 16:9 – 1:1.85
- Stereo
- DVD / Blu-ray / H.264 File / DCP
جوایز
- جایزه بهترین فیلم بخش مستند از چهارمین دوره جشنواره فیلم و عکس صنعتی و فناوری (فردا)، عسلوئیه، ایران، اردیبهشت‌ماه 1396
جشنواره
- پانزدهمین جشن تصویر سال، تهران، ایران، 1 تا 20 اسفندماه 1396
- دومین جشنواره فرهنگ و هنر ایران ترمه، مونیخ، آلمان، 9 تا 14 اسفندماه 1396
- چهارمین دوره جشنواره فیلم و عکس صنعتی و فناوری (فردا)، عسلوئیه، ایران، 9 و 10 اردیبهشت‌ماه 1396
- نخستین جشنواره ملی "ایران‌ساخت"، تهران، ایران، 15 تا 18 دی‌ماه 1395
نمایش ویژه
- کانون فرهنگی ایرانیان سن‌دیه‌گو(PCC)، سن‌دیه‌گو، آمریکا، 9 اردیبهشت‌ماه 1397
- هفته جهانیِ کارآفرینی در شهربابکِ کرمان، ایران، 26 آبان‌ماه 1396
- موسسه فرهنگی هنری جواد، یزد، ایران، 30 مهرماه 1396
- هفته فیلم مستند کارستان، دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران، 15 تا 20 مهرماه 1396
- دهمین جشنواره بین‌المللی سینماحقیقت (بخش ویژه کارستان)، تهران، ایران، 14 تا 21 آذرماه 1395
یادداشت کارگردان
قرار بود فیلم طبرستانی‌ها را دوست و استاد من، آقای محمدرضا مقدسیان بسازد. زمانی که مقدسیان در بیمارستان بستری بود، روزی از او درباره گروه طبرستانی‌ها و این‌که چرا می‌خواهد این فیلم را بسازد پرسیدم. مقدسیان از جمع ِدوستانه طبرستانی‌ها گفت و این‌که آن‌ها چگونه در دوران تحریم با نوآوری درزمینه ساخت قطعه‌های فولادی برای صنایع کشور، توانستند مانع تعطیلی بنگاه‌های اقتصادی خود و بیکار شدن کارکنانشان شوند و به چرخه اقتصادی کشور نیز خدمت کنند. مقدسیان از میان ما رفت و ساخت این فیلم را برای من به ارث گذاشت.
طبرستانی‌ها از آغاز به هدفی که پشت ساخت مجموعه فیلم‌های مستند کارستان وجود دارد، اعتقاد داشتند. آن‌ها بی آن‌که بخواهند در ساخت فیلم اعمال‌نظر کنند، من را همچون آشنایی دیرینه در جمع مهربان خودشان پذیرا شدند. طبرستانی‌ها من را حافظ اسرار خود دانستند و هر دری را که خواستم برویم گشودند. آنچه بیش از هر چیز باعث شگفتی من شده است، حفظ دوستی و شراکت آن‌ها در طی سالیان طولانی‌ست؛ آن‌هم در سرزمینی که عمر مشارکت‌ها بسیار کوتاه است و زلزله‌های سیاسی و اقتصادی، بسیار فراوان. طبرستانی‌ها همچون یک خانواده در غم و شادی یکدیگر شریک‌اند و دستان هر یک سرپناه دیگری است. نمی‌دانم تا چه اندازه توانسته‌ام از آن‌ها بیاموزم، اما این را می‌دانم که تک‌تک طبرستانی‌ها را بسیار دوست دارم.