صفحه‌نو: کلاس درس موسیقی

طراح، کارگردان و تهیه‌کننده: مجتبا میرتهماسب/ سرمایه‌گذار و مشاور پروژه: پژمان دانایی/ پژوهشگران: حدیث رحمانی، امیرحسین ثنائی/ مدیر هنری: امیر  اثباتی/ تدوینگر: همیلا مؤید/ مدیر فیلمبرداری: محمدرضا جهان‌پناه/ صدابردار: حسن شبانکاره/ موسیقی انتخابی از آثار حسین علیزاده/ مدیر اجرایی پروژه: امیرحسین ثنائی/ طراحی و ترکیب صدا: امیرحسین قاسمی/ طرح و اجرای گرافیک: محمد زمانی/ رنگ‌آمیزی تصاویر: حمیدرضا فطوره‌چیان، برنا جمشیدی (استودیو ضدنور)/ تریلر: حمید نجفی‌راد/ عکس: میترا محاسنی/ گریم: میترا آقامیری/ دستیاران کارگردان: صدف صادقیان‌پور، حدیث رحمانی/ دستیار صداگذار: ماهور میرشکاک/ مدیر تدارکات: سعید سجودی/ آرشیویست: امیرحسین ثنایی/ تهیه شده در: «کارگاه فیلم کارآ»

معرفی استاد دوره‌ی آموزشی

حسین علیزاده آهنگساز، نوازنده تار و سه‌تار، ردیفدان و پژوهشگر موسیقی ایران در اول شهریورماه ۱۳۳۰ در تهران متولد شد. در سال ۱۳۴۳ به هنرستان موسیقی راه یافت و تعلیمات خود را نزد هوشنگ ظریف، حبیب‌الله صالحی، محمود کریمی و علی‌اکبر شهنازی آغاز کرد. علیزاده در سال ۱۳۴۷ در ارکستر رودکی به رهبری حسین دهلوی به‌عنوان نوازنده وارد شد. در سال ۱۳۴۹ به دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران رفت و هم‌زمان در مرکز حفظ و اشاعه موسیقی به فراگیری، اجرای کنسرت و آموزش پرداخت. او در همین زمان فعالیت خودرا در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان شروع کرد و آثار متعددی در زمینه‌ی آموزش و خلق موسیقی کودکان داشت.

علیزاده در سال ۱۳۵۸ با راه‌اندازی کانون فرهنگی چاووش همراه با دیگر موسیقی‌دانان ایران آثار جاودانه‌ای به نام مجموعه آلبوم‌های «چاووش» خلق کرد و نیز با آموزش به هنرجویان موسیقی تأثیر مهمی در تربیت موسیقی‌دانان و نوازندگان آن دوره گذاشت. از تألیفات و آثار آموزشی مهم وی می‌توان به مجموعه‌هایی مانند «ده قطعه برای تار» (در ۶ جلد)، «آموزش تار و سه‌تار» (مقدماتی، متوسطه) و «ردیف آوازی و سازی دوره‌ی عالی» نام برد. او در سال‌های آغازین دهه‌ی ۱۳۶۰ در دانشگاه آزاد برلین نیز تحصیلات عالی خود را ادامه داده ‌است.

در سال ۱۳۶۷ پس از اجرای کنسرت شورانگیز، گروه‌های گوناگونی نیز  تشکیل داد و اجراهای متعددی در ایران و خارج از کشور داشت. او در نهایت برای تحقق بخشیدن به نگاه‌ها و ایده‌های خاص خود در موسیقی ایران، گروه «هم‌آوایان» را در سال ۱۳۶۸ تأسیس کرد که در اجراها و ضبط‌های مختلف او را همراهی کردند. از این آثار می‌توان به «شورانگیز»، «راز و نیاز»، «صبحگاهی»، «آوای مهر»، «راز نو»، «به تماشای آب‌های سپید»، «سرود گل»، «باده تويی»، «عشقيم گل» اشاره کرد. تجربیات نوین وی در بداهه‌نوازی را می‌توان در آثاری مانند «ترکمن»، «پایکوبی»، «کنسرت همایون و نوا»، «کنسرت راست‌پنجگاه»، «آن و آن»، «ماه و مه» و «تربت» شاهد بود.

وی تا سال ۱۳۸۴ با محمدرضا شجریان در قالب گروهی چهار نفره همراه با کیهان کلهر و همایون شجریان به برگزاری کنسرت و اجرای برنامه در کشورهای مختلف مشغول بود.

حسین علیزاده تا به حال سه بار برای آلبوم‌های «فریاد»، «بی‌تو به‌سر نمی‌شود» و «به تماشای آب‌های سپید» نامزد جایزه گرمی در بخش «بهترین آلبوم ملل جهان» شده است. دریافت جایزه دو سالانه موسیقی جهانی آسیا از بنیاد مرکز موسیقی جهان در کره‌جنوبی از دیگر افتخاراتی است که او کسب کرده است.

علیزاده از چهره‌های شاخص موسیقی فیلم در ایران به‌ شمار می‌آید. او موفق به دریافت جایزه بهترین موسیقی متن برای فیلم «آسمان زرد کم‌عمق» در جشن انجمن منتقدان سینمای ایران شد و با کسب ۴ سیمرغ بلورین برای فیلم‌های «گبه»، «زشت و زیبا»، «آواز گنجشک‌ها» و «ملکه» دارنده بیشترین سیمرغ بلورین در بخش بهترین موسیقی متن از جشنواره فیلم فجر و چهره‌ی تحسین‌شده‌ در زمینه‌ی موسیقی فیلم از طرف خانه موسیقی است.