مستند «مادر زمين» را ديدم. ساخته‌ی خانم مهناز افضلی اثری بكر و به شدت قابل تامل با حضور پررنگ و صميمی دو نفر «هايده شيرزادی» و همسر آلمانی‌اش «ادموند». فيلمی كه ميخ‌كوبت می‌كند. فيلمی كه كلاس درسی‌ست براي ما قاتلان زمين.
فيلمی كه عشق راستين به ايران و طبيعت افسون‌گرش از بندبندش می‌چكد.
مستندی تكان‌دهنده كه تحسين و تمجيد و اندوه و عشق و حسرت و درد دريغ و تاسف را همه با هم دارد.
فیلم «مادر زمین» از سری فیلم‌های مستند کارستان و به کارگردانی «مهناز افضلی» و تهیه‌کنندگی «مجتبا میرتهماسب» جمعه ۵ اردیبهشت‌ماه، در برنامه‌ی آپارات از شبکه‌ی بی‌بی‌سی فارسی به نمایش درخواهد آمد.
بهارِ امسال را گویی نه جایی هست و نه جانی! زمستان چنان بر ما پنجه افکنده، سرِ رفتن ندارد انگار...
از این زمانه که بگذریم، در روزگاری دیگر شاید تاریخِ ما را کسانی بنگارند و شرحی بنویسند بر احوالِ ما!
شاید رنگی شویم بر بومی یا قصه‌ی پر غصه‌ای... شاید بگویند در روزگاری دور مردمی می‌زیستند در فصلی پر از خون و دود و درد و بی‌داد، پر از حبس و حصر و قرنطینه و دیوار که دشوارِ زندگی را با رزم مشترک، با سعی مشترک آسان ساختند.
فیلم «توران‌خانم» به کارگردانی «رخشان بنی‌اعتماد» و «مجتبا میرتهماسب» در نهمین جشنواره‌ی فیلم‌های ایرانی پراگ به نمایش درآمد.
